โรคนี้เปนโรคระบาดของทางเดินอาหารที่เกิดอยางรุนแรงในลูกสุกร อัตราการเกิดโรคและอัตราการตายสูงถึง100 เปอรเซ็นต์
สาเหตุและอาการของโรค

เกิดจากเชื้อโรค ซึ่งเชื้อโรคตัวนี้จะเข้าสู่ร่างกายทางอาหารหรือนํ้าที่กินหรือโดยการหายใจเอาเชื้อโรคนี้เข้าไปและเมื่อเชื้อเข้าสู่ร่างกายสุกรแล้ว เชื้อโรคจะใช้เวลาในการฟักโรคนานประมาณ 14  ชั่วโมงถึง 4  วัน ลูกสุกรก็จะเริ่มแสดงอาการป่วยของโรคให้เห็น ซึ่งอาการของโรคจะพบรุนแรงในลูกสุกรที่มีอายุตํ่ากว่า 3  สัปดาห์ อาการแรกที่พบได้คือ อาการอาเจียน  (มีตะกอนนํ้านม)  และมีอาการท้องเสียตามมา ซึ่งอาการท้องเสียจะพบได้เมื่อลูกสุกรสัมผัสกับเชื้อโรคแล้วนานประมาณ 18-30 ชั่วโมง อาการท้องเสียที่พบได้ในวันแรก จะมีลักษณะเป็นสีเหลืองใสพบเกาะตามกีบขาหลังและหาง นอกจากนี้อาการอื่นๆ ที่พบได้ ได้แก่ อาการตัวสั่น ตาลึก และหิวนํ้า(เนื่องจากร่างกายสูญเสียนํ้า)  สําหรับอาการท้องเสียจะพบเป็นอยู่นาน 5-9  วัน อุจจาระก็จะเริ่มข้นขึ้น แต่ลูกสุกรมักจะตายภายในวันที่ 2-4 ของการป่วย เนื่องจากการสูญเสียนํ้าของร่างกายแม่สุกรที่ฟื้นจากโรคนี้ สามารถถ่ายภูมิคุ้มกันโรคนี้ไปให้ลูกสุกรได้โดยทางนํ้านมเหลืองและนํ้านมขาว

การป้องกัน

โรคที.จี.อี. สามารถป้องกันไดโดย

1. ทําวัคซีนป้องกันโรคที.จี.อี. ตามโปรแกรมที่กําหนดไว้ (ถ้ามีโรคนี้ระบาด)

2. มีการจัดการควบคุมโรคที่เข้มงวด

3. มีการสุขาภิบาลที่ดี

4. มีการเลี้ยงดูและอาหารที่ดี

5. กําจัดสัตว์ที่สามารถเป็นพาหะของโรค

6. มีการกักโรคและตรวจโรคสุกรใหม่

การรักษา

โรคที.จี.อี.  เกิดจากเชื้อไวรัส ไม่มียาที่จะใช้รักษาโดยเฉพาะ นอกจากจะรักษาตามอาการของโรค โดย

1. ให้นํ้าเกลือ เพื่อทดแทนนํ้าและอิเลคโทรไลท์ที่สูญเสียออกมากับอุจจาระ

2. ให้ความอบอุ่นให้เพียงพอแก่ลูกสุกรป่วย

3. ให้ยาปฎิชีวนะละลายนํ้าเพื่อป้องกันโรคแทรก